piše: Isidora Đolović
Prošlonedeljnom recenzijom otvorena je problematika zastupljenosti, uloge i perspektive žena u rokenrol svetu. Kada nisu i same izvođači, nemaju previše širok izbor – on se svodi na različite vrste podrške tradicionalno dominantnijim muškarcima. Tako se uz rock/metal scenu gotovo od samih njenih početaka vezala svojevrsna „institucija“ tzv. grupi devojaka, a nešto kasnije, sa proširenjem muzike na druge vrste medija, dolaze video vixens. Razlika je, ipak, značajna: potonje sa bendovima prvenstveno veže profesionalni odnos i mada on u velikom broju slučajeva kasnije preraste u znatno ličniji, emocionalni i(li) bračni, devojke iz spotova postojeći vizuelni integritet dodaju autorskim kompozicijama muzičara i doprinose njihovoj većoj prihvaćenosti kod publike. Kada je uspešan, rezultat i jednima i drugima daje amblemski status. Svaka decenija ili razdoblje vladavine naročitog podžanra imaju svoje simbole. Za početak devedesetih, prelaz od apsolutnog prestiža do sunovrata kalifornijskog hard'n'heavy zvuka, zaštitno lice bila je Bobi Braun. Težište njenih memoara provokativnog naslova „Dirty Rocker Boys“ (Gallery Books, 2013), napisanih u saradnji sa novinarkom Kerolajn Rajder, otkriva podnaslov – „Love and Lust on the Sunset Strip“. U pitanju je priča o snovima i javi, idealima i prljavštini, potrazi za ljubavlju, a pronalaženju sebe kroz (mnogo) kikseva, ekscesa, blamaža i bola.
Za početak, razjasnimo par mogućih nedoumica. Kada, pre svega u Americi, izgovorite ovo ime bez naglašavanja razlike u pisanju, postoje tri mogućnosti: R'n'B muzičar i ozloglašeni bivši suprug Vitni Hjuston (Bobby Brown); vlasnica svetski poznatog kozmetičkog brenda (Bobbi Brown); ili nekadašnji model, misica, a tokom poslednje decenije i TV lice (Bobbie Brown) – najpoznatija kao Cherrie Pie cura iz istoimenog spota koji je obeležio jednu MTV eru. Za svojih pedesetak godina, koliko danas ima, Bobi je preživela i posvedočila najluđim situacijama sa „glamurozne“ Zapadne obale, pa je knjiga s razlogom bila nestrpljivo čekana i odlično prihvaćena. Razbijmo odmah i drugo predubeđenje – nikada nije bila grupi, mada, kako kaže, sticajem okolnosti i logikom krugova u kojima se kretala: The exes in my life are no different to the exes in any girl's life – except mine all happened to be rock stars. Takođe nije ni glupa plavuša, daleko od toga, pa bez zadrške i pretvaranja, a nasuprot tome sa mnogo humora, ironije i anegdotskog smisla, pruža uvid pravo iz prvih redova o ludilu izvikanog „holivudskog sna“.
Wait, what happened? Last week, Tommy Lee was my fiancé. This week, he’s married. To Pamela Anderson.
Efektan uvodni pasus, zar ne? Tog februara 1995. život joj se prevrnuo naopačke, ali, za razliku od većine memoara, ovde se ne radi o udarcu otrežnjenja. Baš suprotno, služeći se taktikom Get high. Get even, Bobi počinje da srlja sve dalje i opasnije. Tako nam odmah isporučuje komično-otužnu epizodu sa tada veoma mladim Leonardom DiKapriom, te scenu u kojoj bukvalno, a nehotice, zamalo da zapali sobu Kevina Kostnera. Tek tada, veštim pripovednim manevrom, vraća priču do samog izvora – grada Baton Ruž (država Luizijana) na američkom Jugu.
Rođena je 7. oktobra 1969. kao prvo dete šarmantnog prodavca automobila sa prikrivenim alkoholičarskim navikama i mlade katolikinje iz mnogobrojne porodice. Kada je upoznala Bobija Džina Brauna, Džudi je uveliko radila u prodavnici obuće, budući da je bila jedno od petoro dece svoje samohrane majke i dosta rano prinuđena da doprinosi kućnom budžetu. Venčali su se pre njenog punoletstva; brak je u to vreme mnogim mladim ljudima predstavljao jedini način da se osamostale. Uz samo malo prilagođavanja u pisanju, otac je devojčici dao ime po sebi (Bobby Gene – Bobbie Jean), a Džudi se postarala da je gaji kao pravu Southern Belle debutante, želeći da uvek bude lepa i savršenih manira.
Bobino rano detinjstvo obeležile su roditeljske svađe, tuče i majčini kontinuirani pokušaji da napusti sve nasilnijeg supruga. Pobegla bi u hotel, on bi je trezan pronašao, kroz suze molio da se vrati, obećavao da će se promeniti i tako u nedogled. Kao poslednji metod „krpljenja“ disfunkcionalnog braka, dobili su sina – Bobinog osam godina mlađeg, obožavanog brata Adama. Ni to nije pomoglo, pa se ne tako dugo potom Džudi sa decom konačno odselila iz kuće. Njen drugi suprug, Erl Lesaž (Mr. Earl), bio je prava očinska figura, mada je Bobi kasnije stabilizovala odnos sa ocem i na taj način bila dvostruko zaštićena.
Sa petnaest godina sanja o Los Anđelesu i kači postere grupe Motley Crue po zidovima svoje sobe, zaljubljena u njihovog bubnjara Tomija Lija. Sa drugaricama glumi da je zvezda muzičkih spotova, poput Touni Kitejn ili supermodel kao Polina Poriškova. Njen estetski ideal su reprezentovale devojke potpuno različite od nje same, usled čega veoma dugo nije bila svesna sopstvenog izgleda: I thought blondes were so American pie-ish and boring. Njena porodica, suprotno tome, iako bez pritiska, smatra kako je lepota ona jača strana koju bi vredelo forsirati.
Dečaci je zbog atletske građe zovu „daskara Bobi“ (boobless Bobbie), a drugarice imaju recept za rešavanje tog problema. (prim. I.Đ.: Tinejdžeri su, očigledno, u svakoj deceniji isti, pošto se sećam da je moja generacija imala uverenje kako grudi rastu od „Plazme“ i „Smokija“!): I drank so much Dr Pepper that summer that my tongue turned brown. (...) All that sugar, combined with the disappointment... Iz tih dana, Bobi živo evocira prvu ljubav (izvesni T-Boy) i slomljeno srce, kao i sklonost da zbog trenutnog predmeta interesovanja odbaci ili zanemari vlastite snove – navika koje se ni kasnije neće lako odreći.
Velika šansa joj se ukazuje kada kao maturantkinja odnosi pobedu na izboru za Miss Louisiana Teen (1987), ali od toga nije pravila posebno bitan događaj, za razliku svih oko nje – niti se, priznaje, mnogo trudila. U međuvremenu, prvi ginekološki pregled otkriva rani stadijum raka grlića materice, tako da je, uprkos uspehu operacije, doktor uverava kako su joj šanse da ikada ima decu praktično nepostojeće.
Pošto je osvojila drugo mesto u trci za Miss Teen USA i uzela srednjoškolsku diplomu, Bobi se sa tadašnjim dečkom Kenijem i nekoliko početnih ponuda od tamošnjih agencija za modele, seli u sanjani Los Anđeles. Keni je nameravao da tamo pokuša da se probije kao rock muzičar, tako da je njihova priča bila tek jedna od bezbroj sličnih na bulevaru Sanset. U prvo vreme mnogo izlaze po klubovima, upoznaju popularna lica (imenjak joj prilazi sa rečima: Hey, Bobbie Brown, you wanna dance with Bobby Brown?), Bobi dobija prve angažmane, ali se suočava i sa (ne poslednjom) ljubomorom dečka kome nije bilo pravo što mu samom ne ide da napravi pomak.
I danced with Judd Nelson, smoked cigars with Harry Dean Stanton, shared lipstick with Melanie Griffith, and talked poetry with her husband Don Johnson. (...) I fit so easily into the scene at „Helena“'s, it was hard for me to remember my „other“ life as a small-town pageant queen in Baton Rouge.
Prvi video-spot koji je tada snimila bio je za pesmu „I'm on to you“ hard rock grupe Hurricane (da, deco, već je postojao ozbiljan, zaista dobar bend pod tim imenom!) – mojoj malenkosti ubedljivo omiljen – a to je dalje lansiralo prema zapaženim saradnjama sa još nekolicinom zvučnih imena. Pojavila se u „Once bitten, twice shy“ i „House of broken love“ sastava Great White, kao i „It feels so good to love someone like you“ Terensa Trenta D'Arbija. Zahvaljujući estetskoj korekciji nosa i povećanju grudi (oboje plaća njena majka), napokon je prigrlila svoju pojavnost: I recalibrated myself as the ultimate California babe.
U tom periodu je prošla kroz još jednu potpuno bizarnu vezu, sa striperom po imenu Majk – odnosno, Stiv. Naime, ispostavilo se da je potonji lagao, predstavljajući se kao sopstveni brat blizanac, plesač Chippendales-a. Nažalost, ispostavilo se kako je za Bobi bilo najbolje da odmah po otkrivanju prve obmane pobegne glavom bez obzira. Stiv ju je ograničavao ljubomorom (primera radi, nije dozvolio da ode i upozna Prinsa, koji je poslao svog asistenta po nju), navukao je na kokain (počinje da ga koristi kako bi ostala mršava), ali vrhunac je bila prevara sa lezbejkom koja je nakon toga zatrudnela.
Pažnju šire javnosti Braunova skreće na sebe uspešnim učešćem u tada veoma gledanom televizijskom takmičenju „Star Search“, 1990. godine. Tom prilikom upoznaje Metjua Nelsona, finog momka bez poroka, koji je sa bratom blizancem (ponovo!) bio član tada aktuelnog glam benda Nelson. Metju i Ganer (Bobi ga zove evil twin, jer je od početka pokušavao da ih sabotira) inače su sinovi nekadašnje pevačko-glumačke zvezde Rikija Nelsona, a unuci zabavljačkog para Ozija i Harijet.
U periodu jednog od njihovih raskida, Bobi kratko izlazi sa Robom Pilatusom iz dueta Milli Vanilli. Mada se sve dešavalo pre njihovog skandala sa otkrivanjem plejbeka, Bobi se priseća kako joj je već tada bilo veoma čudno što Rob za ta dva meseca nikada nije ušao u studio, a kada bi u kolima pevao na svom iskvarenom engleskom, bilo je više nego očigledno da nema sluha.
Šou program „Star Search“ privukao je pogled još dvojice rock muzičara, ali za neku vrstu opklade koju su tom prilikom sklopili junakinja ove priče saznala je tek kasnije. Prvi je u to vreme bio oženjen glumicom Heder Loklir, a drugi je bio slobodan – i brži. Iako je izgubila u finalu takmičenja (što se još i danas smatra jednom od najvećih nepravdi u tamošnjoj televizijskoj industriji), Bobi dobija poziv da snimi spot za pesmu „Cherry Pie“ grupe Warrant. Dotle se već pomirila sa Metjuom (koji nije bio nimalo oduševljen idejom da mu devojka glumi u videu konkurentskog sastava), ali i vratila potajnom konzumiranju droge. Usled opijatskog rastrojstva i nemara, propušta prvi sastanak sa bendom, međutim, oni su bili uporni. Priznavši kako, sem Motley-a i Def Leppard-a, uopšte nije pratila glam scenu – slušala je hip hop, rep i soul – pitaće: So, what's the name of your band again? Torrent?
Spot je doživeo nezamisliv uspeh. Bobi evocira kako su Metju i ona premijeru pratili iz kreveta, u pidžamama i sa kokicama – ali je njen dečko bio besan zbog scena sa pevačem. Dotični, Džejni Lejn (Jani Lane), nije skrivao da je potpuno poludeo za Bobi. Video je kanadska televizija zabranila kao „uvredljivo seksistički“, ali je pesma ipak postala veliki hit – i, nažalost, trajno uticala da Warrant pretežno ostane upamćen kao bend-sprdnja, iako su zapravo bili kvalitetni i ozbiljni.
I couldn't go anywhere without hearing, „Hey, Cherry Pie!“ I still get it to this day. Tawny Kitaen, Whitesnake video babe, had paved the way, but with my more contemporary bubblegum-pop look, I became the poster child for early-'90s hair vixens.
I dok Lejn javno, u emisiji Hauarda Sterna, izjavljuje ljubav i nameru da se jednoga dana oženi njome, a Ganer i diskografska kuća vrše pritisak na Metjua, spletkareći protiv Bobi, pojavljuje se Pamela Anderson, njen „doppelganger” iz Kanade. Obe su gostovale u sitkomu „Married...with Children“, kao plavuše iz snova Ala Bandija.
Do druge važne veze u njenom životu dolazi nakon što je Metju ostavio, ne poverovavši kako joj se Ganer nabacuje. Bobi je ljuto povređena, pa pribegava nečemu što ću spomenuti nešto kasnije, ali zato Džejni ne gubi vreme. Na prvom sastanku joj je sa bine posvetio pesmu svog benda, „Heaven“ – Bobi primećuje kako Metju tako nešto nikada nije učinio za nju. Uopšte, Lejn je od početka veoma posvećen i ozbiljan, pa se sve odvija prilično brzo: It wasn't so much a physical attraction for me, with Jani, as it was an emotional attraction. Whether or not for the right reasons, I was defjnitely falling in love.
Uspostavlja platonsko drugarstvo sa Slešom (kome je ušivala dugmiće) i trajno prijateljstvo sa Šaris Nil (u to vreme udatom za Vinsa, pevača Motley Crue), a Spilberg je poziva da na audiciji za film „Hook“ čita replike jedne od sirena. Zbog svoje neozbiljnosti, nakon nekoliko otkazivanja i pomeranja termina, pojavila se (sopstvenim rečima) pijana kao tvor. Naravno, više nije kontaktirana.
Usled svojevrsne izgubljenosti u prevodu tokom turneje Warrant-a po Japanu, kada je u apoteci kao kontracepciju uzela nešto za šta se kasnije ispostavilo da je samo losion, posle relativno kratkog perioda veze sa Džejnijem dešava se trudnoća. Uprkos onim starim prognozama doktora. Zbog toga joj „Jive records“ unapred daje otkaz, a drugu južnjačku pop princezu će naći nekoliko godina kasnije – bila je to Britni Spirs.
Bobi i Džejni su se venčali u julu 1991. Među zvanicama se našao i njen imenjak koji, oduševljen saznanjem da je nevesta dobila ime po sopstvenom ocu, inspiraciju primenjuje dve godine kasnije, kada dobija dete sa Vitni Hjuston. (Bobi Kristina je, nažalost, baš kao i njena majka, tragično okončala život 2015.)
Nevolje u braku počele su veoma brzo. Bobi sasvim otvoreno piše o Džejnijevom muzičkom talentu, ali i pogrešnim poslovnim potezima, alkoholizmu, gadnim ispadima i određenim poniženjima koja joj je naneo dok je bila pred porođajem. Kćerka Tejler (Taylar; nadam se da ne grešim u transkripciji) rodila se početkom 1992. sa, piše Bobi, plavobelom naježenom kosom a-la-Bili Ajdol.
Nažalost, njena narkomanija, a njegova opijanja i neverstva, posle dve godine dovode do burnog razlaza. Tešku odluku je Bobi, kako priznaje, donela tek saznavši za kontinuirane preljube – ono preko čega nikada nije mogla da pređe.
I remember how confident I was when Jani and I first fell in love. How I never ever thought he would cheat on me. (...) I wasn't strong enough to take him back. He was supposed to be the guy I could rely on. The one who loved me the most. (...) I wish I could have stayed with Jani, but I couldn't get past the lies.
Oko sveže slobodne Bobi odmah su se sjatili muzičari, navodeći je da ozbiljno preispita kolegijalnost i lojalnost tih krugova. Recimo, Bret Majkls (pevač Poison-a) poslao je telohranitelja da ugovori sastanak, dok se sam još nalazio na drugom, u istom restoranu! Zato početak sa Tomijem Lijem obeležavaju veliki oprez i obavezna pratnja drugarice, tzv. cockblocker. Odmah su se pronašli, pre svega po zajedničkom smislu za humor: seća se kako je sa Lijem uvek bilo mnogo smeha i glupiranja. I sam detinjast, odlično se slagao sa malom Tejler, a Bobi postaje prijateljica njegove sestre Atine.
Nije sve bilo baš toliko bezazleno, ma kako isprva delovalo komično. Jednom prilikom je, videvši novu naslovnicu časopisa „Playboy“, pomešao sa – Pamelom Anderson. Bobi otkriva kako je upravo ona upoznala Tomija sa Pam u jednom klubu, kada su zajedno sa još nekim društvom produžili u popularni „The Viper Room“. Seća se da ju je navalentnost Andersonove nervirala, ali nije se osetila ugroženom, budući da je Tomi neko vreme pre toga zaprosio.
Tommy, I would later realize, is a compulsive proposer. He's been engaged many, many times. Tommy Lee just doesn't like to be single.
I, naravno, začarani destruktivni krug se ponovo sve jače steže: ljubomoran, razmažen, Li traži da joj bude centar sveta. Zabranio joj je da konkuriše za ulogu u „Kazinu“, uprkos ponudi pristigloj od De Nira lično (dobiće je Šeron Stoun). Voli da mu kuva sve obroke, ali zahteva i da ostane mršava, pa Bobi počinje da koristi met, odnosno, spid:
Now, instead of making fun of my curves, Tommy was calling me Skeletor. I couldn't win. But I had given up everything, handed Tommy complete power and control over me.
The less he respected me, the more I used. The more I used, the less I respected myself.
Nasilje pred detetom (počeo je da je davi) bilo je kap koja preliva čašu, ponavljanje istorije. Bobi napušta Tomija. U lancu osvetničkih poteza, on poziva Pamelu da mu se pridruži u Kankunu, a Bobi, šokirana vestima, skreće novinarima pažnju na tačnu lokaciju novopečenih mladenaca.
Posle Tomijevog odlaska, njen život potpuno izleće iz koloseka normale. Dok joj majka u Baton Ružu (kasnije i Adam, kao manny) brine o detetu, Bobi oscilira između teške narkomanije i stalnih promena udvarača, do perioda apstinencije. Imala je čudnu vezu sa Markom Makgratom (Sugar Ray); zamalo ispala gđa Robinson kada je jedan sedamnaestogodišnjak slagao da ima devet leta više; Bret Mazur (Crazy Town) i ona sklapaju dogovor u stilu „venčavamo se ako ne nađemo nikoga do četrdesete“; a neko vreme potpuno bezazleno i platonski stanuje sa Tomijem i sve troje zajedničke dece (njena kći i njegovi sinovi Brendon i Dilan, koje je dobio u, tada već propalom, braku sa Pamelom). Veoma je interesantna nerealizovana ljubav sa Dejvom Navarom (Jane's Addiction): Had he not been one of the worst junkies I had ever met, I might not have been so hesitating about him. Na osnovu pobrojanih imena, može se prilično precizno ispratiti muzička scena sredine devedesetih.
Ipak, ubedljivi vrhunac ludih spojeva predstavlja nedefinisan odnos sa Džejom Gordonom (Orgy), koga Tejler uopšte nije volela i zvala ga je Frankenscissors. Džej i Bobi su bili prijatelji, ali joj se on uporno udvarao, iako je imao devojku. Kada su konačno postali par, oklevao je da se javno izjasni i držao je kao „drugaricu sa povlasticama“. To je podrazumevalo povremene sastanke učetvoro: Then I showed up with my ex-boyfriend for my blind date with his new girlfriend's dad. Kids, Hollywood is not a normal place. Seriously.
Spomenuti otac je – Rod Stjuart, u jednoj od najkomičnijih epizoda iz knjige: You can't go anywhere in Hollywod without some douchetard trying to get you in his hot tub. I pictured Rob bending over, naked, and puked a little in my mouth. Kada već vremešna legenda počne da joj, na uvce, šapatom pevuši „If you want my body and you think I'm sexy....“, tačno možete zamisliti reakciju: I couldn't believe this guy was for real.
Svakom haosu u nekom trenutku mora doći kraj. U osvit novog veka, Bobi se vratila u zavičaj i roditeljsku kuću, sa onim istim stenicama na tremu i osećanjem duboke potištenosti, ali – trezna, izlečena od poroka i spremna da okrene novi list. I never imagined life would bring me right back here, to where it all started. Except this time I was broke, divorced and lonely. U razmaku od svega dve nedelje, umiru joj očuh i otac. Posmatrajući Tejlerin talenat za pisanje (kao i fizički lik, kaže, nasledila ga je od oca), postaje svesna kajanja što je omanula kao roditelj. Razmišlja o počinjanju iznova, prolaznosti lepote, o gordosti.
Hollywood is such an intoxicating place to live. Even small fishes in its big pond can feel bigger and more important than they ever were back home. Problem is, once you leave, there are plenty more minnows waiting to take your place, and by the time you return, it's as though you never even existed.
Poslednja celina knjige prati, možda zakasnelo, ali istinski zrelo doba. Nakon što je bila narator dokumentarnog filma VH1 „Do it for the band: The women of the Sunset Strip“, ponuđen joj je angažman u emisiji „Ex-Wives of Rock“. Iza toga se, u najskorije vreme, spontano oprobala u stendap komediji: I liked being funny; funny seemed more substantial than just pretty. There was longevity in being funny, pride to be taken in making people laugh.
Tu su i neka zaista bolna saznanja. Pre zagonetne smrti (2011), Džejni joj je priznao mračne tajne, demone koji bi možda, da su isplivali deceniju ranije, mogli da budu pobeđeni i time sprečen krah njihovog braka. Tema je veoma škakljiva, a tiče se zlostavljanja koje je muzičar kao devetnaestogodišnjak pretrpeo od starijeg, poznatog kolege. Do kraja života se osećao osramoćeno i poniženo zbog toga, tragajući za utehom kroz piće. Što se Tomija tiče, Bobi priznaje kako joj niko nije slomio srce kao on. Dugo posle, osećala je nesigurnost i strah od same pomisli da ikada opet ostanu nasamo.
Svakako najbolja stvar kod Bobine ispovesti je njena neposrednost, razgovorni, dobro začinjeni stil koji postiže najraznovrsnije efekte i sve vreme čitaoca drži uključenim u zbivanja. Nema izigravanja zvezde, karakteristične nadmenosti ili težnje ka hvalisanju: ona ne krije nijednu dobru, niti lošu stranu trke za „američkim snom“, ne žali se na sudbinu i ne osuđuje nikoga osim same sebe. Da, opisana Bobi je često budalasta, nezrela, ne uči na prvim greškama, prepušta se impulsima i neograničeno veruje u ljude, pogotovo ženskog pola. Ali, ona isto tako ume da prašta, neumereno je samokritična, šarmantno luckasta i za svako poštovanje pravična – a pre svega izrazito zabavan narator.
Navešću nekoliko primera:
1. Posle raskida sa Metjuom, kod kuće na Jugu kontaktira lokalnog vrača i uz njegovu pomoć pravi vudu- lutkicu:
...While it burned, I held the candle in my left hand and cursed Matthew Nelson, dripping the wax all over the doll's body. It stared back at me with its helpless button eyes.
„May Nelson's career suck forever!“
„May Matthew Nelson never love anyone more than me!“
(...) I was supposed to take it to a cemetary and bury it, but that was too creepy. So I shoved it behind some boxes and asked the black-magic gods to work ASAP.
(prim. I.Đ.: Biće da je makar prva stavka u potpunosti upalila!)
2. Reakcija na izveštaj sa venčanja svoje dojučerašnje ljubavi:
Then they kissed and Tommy tossed Pamela into the Carribean. Sadly, she didn't drown.
3. Iz perioda najvećeg rasula:
I became a pretty badass crafter when I was on speed. If only Etsy had existed back then, I might have made a fortune.
…am I the only person on earth who hasn’t done a sex tape?
4. Posebno mi je zabavna epizoda sa Sebastijanom Bahom (Skid Row). Udvarao joj se dok je Džejni bio na turneji, a ona trudna. Nakon što je prve večeri posle svirke na silu poljubio, sutradan je upoznao sa – svojom ženom Marijom!
Sebastian Bach was one of the most beautiful men in rock. A cross between a heavy metal Viking and lord Byron, he had a romantic, feminine face that was prettier than any girl’s. Mine included.
Ima tu još zgodnih rokera, poput Tomijevog druga Vitfilda Krejna iz Ugly Kid Joe. Opisuje ga ovako: Whitfield, this goofy handsome kid who looked like a surfer.
Ma kako možda na prvi pogled izgledalo, nema suvišne epizode, uključujući one posvećene tinejdžerskim simpatijama. U daljem toku priče otkriva se njihov uticaj na sudbonosne reakcije i odluke iz autorkinog odraslog života. Primetno je da se, kao po nekom obrascu, njena iskustva dugo ponavljaju, preslikavaju: ali je još interesantniji način na koji se Bobi nosi sa njima. Kao dete alkoholičara, koje je bilo svedok batina i zatim pokajničkih scena, kasnije i sama ulazi u veoma slične, uključujući dve najvažnije veze svog života. Grešeći, srlja još vrtoglavije, ali isto tako nedvosmisleno poručuje: da, bila sam TOLIKO luda – nije zanimljivo u praksi, nemojte slediti moj primer. Uvek otvorenog srca, zaletala se, bivala povređena i patila, ali danas za ključne muškarce nema reči osude (one druge naprosto ignoriše). Zapravo, često je njeno razumevanje potpuno zaprepašćujuće i dirljivo.
Druga važna strana tiče se ženske solidarnosti. Bobi je od školskih dana odlučna u tome da ne toleriše laži, pre svega kod same sebe – pa zato ne želi ni da bude uzrok tuđeg bola. Koliko god puta da su je druge koleginice, poznanice, rivalke, iskoristile kako bi postigle lične ciljeve, nije izgubila veru u značaj međusobne podrške, naročito usred kalifornijske džungle na asfaltu.
S naknadnom pameću racionalizuje ponašanje rokera kada osete da im karijera bledi, nepoverljivost koja raste, postupke kojima zatrpavaju rastuću paniku. Otvoreno priznaje da se na vesti o novom braku svog bivšeg supruga osetila napušteno i kako je, uvek pružajući podršku drugim ženama, imala problem da predvidi suparničke poteze „zarivanja noža u leđa“.
Iako, suprotno očekivanjima, Bobi nikada NIJE bila fan ili dobar poznavalac hard roka, njeni uvidi su dragoceni, naročito dok oslikava losanđelesku klupsku scenu tokom pune dve decenije obeležene smenom drastično suprotnih stilova, žanrova i moda. Zapravo, tim pre što nije bila potpuno uronjena ni u jedan od fazona, može dati objektivnu procenu i veoma realno sagledati psihološki profil tamošnjih rokenrol zvezda, njihov labavi moral, opsesivnu potrebu da se ostane relevantan, pritisak koji je često bivao doslovce ubitačan (the vanity, hubris, and self-importance of the L.A. glam metal scene). Osim muzičara, u njenom vidokrugu se nalaze glumci, modeli, menadžeri, ljudi različitog stepena popularnosti ili trajanja slave – pa i onda kad deluju kao (namerne ili istinske) karikature, u datoj komici nema malicioznosti s njene strane. Evo kako u nekoliko poteza skicira klupsku scenu, u kontekstu jednog trača:
Taime Downe was the lead singer of a hair band called Faster Pussycat and he looked like a Nazi tranny. The Cathouse was his club with Riki Rachtman, host of MTV’s „Headbanger's Ball“, pure sleaze, full of fast sex and hairspray. It was the dirtiest, most punk rock of the Hollywood clubs. Lita Ford puked in the bathroom, Christina Applegate worked coat check. Slash fell down the stairs, Axl wore a Cathouse T-shirt in the „Paradise City“ video. Every seedy hair metal cliche you can think of had happened at the Cathouse. But never, not once, did I swap spit with Taime Downe.
Kada govori o bivšem suprugu Džejniju i svojoj najvećoj ljubavi Tomiju, jasno razlikujemo dve vrste privlačnosti i emocije otprilike jednakog intenziteta. Prvi je primer ljubavi „iz glave“ – drugi tela i srca; s prvim upoznaje toplinu, uz drugog strast; s jedne strane je bliskost po suprotnosti, a na drugoj duhovno blizanaštvo. Ovi odeljci su obeleženi setom, tugom, ali i pomirljivošću. Svesna da je, zbog rastrojstva u kome joj se potrošila mladost, poprilično izneverila svoje jedino dete, ne pokušava da sakrije ponos pred činjenicom da je Tejler makar ostala izvan sličnih iskušenja, odrastavši u ozbiljnu i samosvesnu ličnost. Bobi je odana porodici i svima koje voli, a tako nešto ne možemo da ne cenimo.
Naposletku, početni sočan prizvuk naslova je opravdan sadržajem knjige, ali, kako priča odmiče, proširen dodatnom značenjskom dimenzijom, obrazložen i, suprotno polazištu, učinjen nostalgičnim i tužnim.
Tommy was the dirty rocker boy I had spent so many years dreaming about. To this day, I can’t believe that the handsome face I pinned on my walls as a lovestruck teenager became the face I woke up next to, for one short, tumultuous year in the mid-1990s. As my momma always said, „Be careful what you wish for“. Maybe I should have listened to her.
(…) She always liked Jani, though, despite his damage. We all knew that, beneath the rocker façade, beat a huge and tender heart. Even though he’s gone, I still feel Jani with me every day.
Iako za sebe kaže da je perpetual self-saboteur, trapped in a never-ending life lesson, Bobi je pregrmela, ponegde i nadživela svoje partnere, konačno naučivši da prihvatanjem sebe iskorači iz tuđih senki, za koje je dugo verovala da pružaju zaštitu ili bacaju duži domet. „Dirty Rocker Boys“ je zabavna i poučna, samokritična i samootkrivajuća knjiga, koja u potpunosti ispunjava svoju svrhu i najavljena očekivanja, ujedno nudeći kvalitet nepretencioznosti i veštinu komuniciranja sa čitaocima.